Terug van weggeweest

Binnen 48 uur nadat we ons vorige bericht op het net hadden geplaatst stonden we opeens weer in Nederland. Op woensdag kregen we laat in de middag een SMS dat oma Teeuw was overleden. De verzekering regelde alles heel snel en gelijk die avond moesten we onze spullen pakken en met de taxi naar het vliegveld in Entebbe. We vlogen al om 10 over 5 de volgende morgen richting Schiphol en op donderdagavond zaten we bij Leny en Bert aan de koffie.

Vreemd om zo plotseling in Nederland terug te zijn. De aanleiding was uiteraard niet prettig, maar het was leuk de mogelijkheid te hebben de familie te zien en met hun veel tijd door te brengen.

Op zondag brachten we ook een moederdags-verrassingsbezoek aan Hezingen. Alleen Helma, Bram en Michel wisten ervan en die hadden alles geheim gehouden voor de rest. De verrassing was dus compleet. Ook wisten we nog tijd te vinden voor enkele bezoekjes in het Hardinxveldse. We hebben onze tijd dus niet lopen te verlummelen.

Een dag na de uitvaart van oma Teeuw vlogen we weer terug naar Uganda. Het was fijn dat we bij de begrafenis aanwezig konden zijn en dat we de familie uitgebreid hadden gezien en gesproken. Terug in Uganda waren we toch een dag lang van slag. We moesten weer even overschakelen naar een ander tempo en een andere routine. Gelukkig duurde dit niet al te lang.

Wim en Chantal (www.dagobertinoostafrika.blogspot.com) waren ook aan het kamperen bij Red Chillies in Kampala toe wij daar terug kwamen. Zij wisten ons te vertellen dat je ook voor 75 dollar een dag kon gaan raften op de Nijl bij Jinja. We waren daar 2 weken daarvoor al geweest en hadden toen besloten dat we het toch wat te duur vonden (125 dollar, hadden we gehoord). En omdat wij absoluut niet krenterig zijn maar alleen heel erg prijsbewust, besloten we aan dit raftavontuur te gaan beginnen. Met 5 en een halve nederlander, 2 canadezen en de instructeur gingen we de stroomversnellingen in de Nijl te lijf. Bij de eerste serieuze rapid gingen we gelijk kopje onder. Verder deden we het eigenlijk heel aardig. Het lukte de instructeur zelfs een keer niet om ons om te laten slaan terwijl hij het wel probeerde. Omdat er betrekkelijk veel afstand tussen de stroomversnelling zit konden we op verschillende plekken gaan zwemmen en ons door de stroom laten meevoeren. Al met al een prima dag en lekker opgefrist van al dat water.

Toen was het weer tijd voor wildlife, we kunnen er geen genoeg van krijgen. Onze eerste stop was Murchison Falls NP en het aanpalende Budongo Forest. Murchison Falls is een savanne park dat om en nabij de gelijknamige watervallen van de Nijl ligt. We hebben hier 2 gamedrives en een boottochtje gemaakt en een heleboel wildlife gezien. Het hoogtepunt was toch wel dat we de jacht van een leeuw op een wrattenzwijn zagen. Het zwijntje ontkwam zodat we net geen getuige waren van een heuse lion-kill. Dit blijft nog op ons verlanglijstje staan.

In het Budongo Forest gingen we op zoek naar chimpanzees in het regenwoud. Ook hier hadden we erg veel geluk. Toen we nog maar 5 minuten aan het wandelen waren hoorden we de chimps al schreeuwen en ze waren erg dichtbij. Na nog eens 5 minuutjes zoeken hadden we ze in het vizier en mochten we een uur bij ze blijven. Helaas zaten ze net in de relaxmodus bovenin een boom, dus veel activiteit viel er niet te bespeuren. Toch was het fascinerend om deze beesten in hun natuurlijke omgeving te kunnen zien. De weg terug duurde ook maar 10 minuten, dus we kwamen er wel erg gemakkelijk vanaf. Niet echt een goede training voor de gorilla's dus.

In Queen Elizabeth NP was er eigenlijk maar 1 ding dat we echt heel graag wilden zien: de leeuwen van Ishasha die in bomen kunnen klimmen. We gunden onszelf 24 uur toegang (met Ugandase nummerplaten om de kosten een beetje te drukken). Op de avond gamedrive hadden we geen succes en de volgende ochtend wilde het al evenmin vlotten met de leeuwen. Toen we al bijna de moed hadden opgegeven zagen we opeens allemaal leeuwensporen op de weg. Eerst leken ze tegen onze rijrichting in te staan, maar een stukje verderop liepen ze met onze auto mee. Niet veel later zagen we er 3 in een boom liggen. Prachtig en heel vreemd om te zien. Missie geslaagd.

Even verderop in Kalinzu Forest gingen we voor de 2e keer op zoek naar chimpanzees. Omdat we de resident permit van Tanzania die we van Martine en Remko (www.docs4x4africa.com) hadden gekregen mooi hadden weten te vervalsen gaven we ons hier voor East-African Resident uit. Op deze manier was het erg goed te betalen en weer hadden we het geluk de chimps te kunnen zien. Ook nu zaten ze weer in een boom, maar nu waren ze veel actiever. Er werd gegeten en geklauterd en gevlooid. Toen er ook nog een achterblijver zich weer bij de groep meldde moest even de hierarchie opnieuw bepaald worden. Dit ging gepaard met veel geschreeuw en geslinger door de bomen. Onvoorstelbaar hoe die beesten tekeer kunnen gaan.

Omdat we deze keer toch iets langer naar de chimps hebben moeten zoeken was het een leuke eerste training voor de gorilla's. We zitten nu bij Lake Bunyonyi een dagje te relaxen. Van hieruit willen we naar het gebied met de vulkanen om er eentje te beklimmen. Dat zien we dan als 2e training voor de gorilla's. Daarna zijn de gorilla's zelf aan de beurt. We hebben nog geen permit en we hoorden dat we op moesten schieten. Per 1 juli schijnt de prijs van de permits te verdubbelen naar 1000 dollar per persoon. Nou letten we altijd al op de kleintjes, dus deze grote mogen we niet laten schieten.