Op het gemak reizen we weer verder

In Kaapstad zelf zijn geen echte kampeer mogelijkheden maar nu we dan eindelijk eens in een echte stad waren, wilden we er ook midden in zitten en van alle stadse gemakken kunnen genieten. Na wat zoekwerk hebben we een kamer genomen bij een backpackers lodge op Longstreet. Vanaf het grote balkon hadden we mooi uitzicht op de straat onder ons. Ditzelfde balkon fungeerde vanaf een uur of 5 echter als bar/club/disco/dancing voor hippe Capetownians die tot laat in de nacht door gingen met feest vieren. Onze kamer lag zo dicht bij dit balkon dat we regelmatig konden genieten van ‘hij houdt wel van me, hij houdt niet van me’ scenes tussen stelletjes en ander soort ongemakken. Zodoende hebben wij voor het eerst in de bijna 9 maanden die we op pad zijn, gebruik gemaakt van onze oorproppen om toch nog een beetje aan slapen toe te komen want wij wilden natuurlijk ook nog wat van de stad zelf zien.

Kaapstad is onlosmakelijk met de Tafelberg verbonden. De 1000 meter hoge berg staat als het ware middenin de stad en is bijna vanuit elke hoek te zien. En het mooie is, dat je met de Cable Car in een paar minuten op de top staat. Op de top hebben we een leuke wandeling gemaakt over de ’tafel‘ heen en van alle kanten van het uitzicht onder ons genoten. We zijn het er volop mee eens dat Kaapstad bekend staat als de mooiste stad in Afrika.

De andere ‘must see’van Kaapstad is toch wel Robbeneiland; het eiland waar Nelson Mandela jaren lang als politiek gevangene heeft vast gezeten. Zowel de boottocht naar het eiland, de rondrit over het eiland en de rondleiding in de gevangenis zijn de moeite waard en on-afrikaans goed georganiseerd. De veiligheidsman op de boot geeft een instructie over het gebruik van de reddingsvesten en de nooduitgangen, waar ze bij de KLM nog wat van kunnen leren; de gids op de bus weet precies op de juiste momenten wat te zeggen, leuke grapjes te maken en een pauze voor foto’s te geven en de ex-gevangene die de rondleiding geeft in de gevangenis vertelt ‘gewoon’ z’n eigen verhaal over zijn ervaringen op Robbeneiland. Maar met dit verhaal maakte hij een verpletterende indruk op ons en alle andere aanwezigen.

Ook de omgeving rond Kaapstad is super mooi. Zo hebben we West Coast NP bezocht en hier zijn we op het wilde idee gekomen om te gaan leren kite surfen. Omdat wij toch wel een beetje ‘mooi weer’ sporters zijn, wachten we hiermee tot we het warme water van de Indische Oceaan bereikt hebben en dan moeten wij als volwassen dertigers ons in het hippe surfleven gaan gooien. Onder het mom van je bent nooit te oud om te leren gaat ons dat vast wel lukken.

Natuurlijk hebben we ook een bezoekje gebracht aan de pinguins kolonie op Boulders Beach en aan Kaap de Goede Hoop. Nadat ook de auto een paar dagen goed onderhanden was genomen door een mechanic, hebben we Kaapstad en de mooie Cape Peninsula na een week of 2 toch echt verlaten omdat we weer verder moesten. En eigenlijk waren we volgens al onze boekjes en de dame van de touristinfo al veel te laat in het seizoen, maar we wilden graag de walvissen zien. Dat kan hier gewoon vanaf de kust in plaats van dat je met een dure boot de zee op moet. En op de één of andere manier hadden we weer ontzettend veel geluk; zowel vanaf de kust in Hermanus als wel vanaf De Hoop Nature Reserve hebben we grote groepen walvissen zien zwemmen en echt vanaf heel dicht bij.

Maar ons bezoek aan Zuid Afrika zou natuurlijk niet compleet zijn zonder een bezoekje aan Cape Agulhas; het meest Zuidelijke puntje van het Afrikaanse continent. Het punt op zich is natuurlijk niks bijzonders, maar voor ons wel een ontzettende mijlplaal. We zijn namelijk op de helft van onze reis aan gekomen en de terugreis staat voor de deur. We zijn er op dit moment alleen nog niet uit welke landen en in welke volgorde we die aan gaan doen en of we gaan terug gaan rijden naar Nederland of toch de auto terug willen verschepen.

Het is ongekend hoe apart, mooi, indrukwekkend, leuk, romantisch, verpletterend, intensief en verwarrend de afgelopen 8 maanden voor ons geweest zijn. Het vertrek vanuit Hardinxveld en het inruilen van ons huis voor een auto met een tentje; de overtocht van Spanje naar Marokko waar Afrika dan echt begon gevolgd met de doorsteek door de Sahara. De Sahara viel ons ontzettend mee qua warmte, de Sahel doorsteken viel daarentegen ontzettend tegen. Het donker Afrika wat voor overlanders vol gevaren is met oa visa problemen, car jacking, roadblocks, geen brandstof beschikbaar, berovingen, enz. was voor ons elke dag genieten. En na maanden van afzien op het gebied van de hygiene in sanitaire voorzieningen, het ontbreken van electriciteit, de beschikbaarheid van eten en drinken en het altijd goed moeten zoeken naar veilige overnachtings plaatsen, kwamen we in het paradijselijke Zuidelijk Afrika terecht en kunnen we wel stellen dat het lijkt alsof we onderweg bijna geen problemen tegen komen. Zelfs ziek zijn of het krijgen van malaria is ons bespaard gebleven. Wij hebben dan ook erg veel zin in de komende 8 maanden die nog op ons wachten en alle landen die we nog gaan bezoeken en via de site blijven onze belevenissen natuurlijk gewoon te volgen.