Even bijkomen

Na al het zand in de Westelijke Sahara en Mauretanie, zijn we met onze Zwitserse vrienden Milan en Louise op weg gegaan naar Senegal. We hadden afgesproken om tot aan de grens samen te reizen in verband met de veiligheid. Dat tot aan de grens samen hebben we inderdaad gedaan. Het lullige was alleen dat Milan met zowel een Nieuw Zeelands als een Zwitsers paspoort, Senegal niet in mocht zonder visum. Hier en daar hadden we onderweg al wel wat smeergeld betaald, maar in dit geval was de douane overwurmbaar. Zo splitsten onze wegen zich ineens heel snel omdat zij terug naar Nouakchott moesten om alsnog een visum te halen.

Wij zijn we verder gereisd naar Saint Louis, de vroegere West Afrikaanse Franse hoofdstad. Buiten de stad ligt een campsite waar we al enige tijd naar uitkeken; de Zebrabar, DE plek voor overlanders. Heerlijk is het er zeker. Volop eten en drinken, een super mooie locatie, schoon sanitair en dit alles bij heerlijke temperaturen en volop zon.

Toch gaan we dit paradijs morgen verlaten. We gaan naar het hectische en cosmopolitische Dakar. Hier gaan we ons voornamelijk bezig houden met het binnenhengelen van visa van de komende West Afrikaanse landen.