De rivier over gestoken

En toen waren we toch allebei best wel een beetje zenuwachtig. Onder overlanders gaan de wildste verhalen de ronde over de ferry overtocht van Brazzaville naar Kinshassa; duur, gevaarlijk, eng, gewelddadig, enz. Backpackers pakken hier een piroque bootje, maar omdat onze auto ook de Congo over moet, is er geen andere optie dan de ferry.

Nog voor we de haven inrijden worden we al aangehouden voor kaartjes. Het lijkt ons stug dat we er 6 moeten kopen en de argumentatie dat alle toeristen dat doen vinden wij nergens op slaan dus rijden we maar gewoon door. In de haven zelf lijkt het wel een oase van rust. We moeten zelfs wachten totdat de kantoren van politie, douane en haven open gaan. Redelijk snel hebben we alles geregeld en dan begint het wachten op de ferry die pas rond 10.30 aankomt. En ja, dan wordt er wat gerend, geduwd en getrokken en hier en daar worden wat rake klappen door politiemensen uitgedeeld maar we zijn hier niet van onder de indruk. Relaxed komen we dan ook na de middag aan de overkant aan waar de grensformaliteiten nog eens 2 uur in beslag nemen. De auto moet zelfs gedesinfecteerd worden!

Die middag rijden we nog voorbij Kinshassa verder de DRC in en hebben hier al weer een goed gevoel bij. Hopelijk kunnen we over een paar maanden weer een berichtje vanuit de DRc op de site plaatsen. Ik zal graag een bezoekje brengen aan Virunga NP maar in verband met de vechtende rebellen in het oosten, is dat nu niet mogelijk.

En zodoende is de DRC ons laatste land in centraal Afrika, een gedeelte waar we ons vooraf niet zoveel bij konden voorstellen en al helemaal niet dat het leuk zou zijn:
- Nigeria: te gevaarlijk
- Kameroen: te corrupt
- Gabon: te duur
- Congo: te veel ninja´s
- DRC: komen we niet in ivm Angola visum
- Angola: te veel landmijnen

Maar we hebben de laatste maanden genoten. Een aantal dingen die wij al bijna van zelfsprekend vinden, is ons opgevallen. Zo is het niet gebruikelijk om als je op een (hoofd)weg rijdt, ook maar iets van bewegwijzering te hebben. Ook plaatsnamen worden niet aangegeven. Met behulp van de GPS, kaarten en wat rondvragen, komen we er meestal wel uit. Zodoende is niet allen onze topografische kennis toegenomen, ook ons Frans is met sprongen vooruit gegaan.

Verder niet alleen in dorpen, maar ook in een groot aantal steden het ontbreken van stromend water en electriciteit. Als we geluk hadden, hadden we een paar uur per dag electriciteit die met behulp van een generator werd gemaakt. En douchen is 9 van de 10 keer met een emmer water, ipv een lekkere straal en al helemaal niet elke dag. Of gewoon net als de locals in de rivier natuurlijk. En lekker geurend douche schuim is inmiddels vervangen voor een degelijk stukje zeep.

Maar er wordt hard aan de ontwikkeling en de toekomst gewerkt. Chinezen, Joegoslaven en Koreanen; er wordt hier met man en macht gewerkt aan het vernieuwen van de infrastructuur. Op verschillende plekken in centraal Afrika liggen gloednieuwe asfaltwegen met bruggen en verlichting. Opvallend is alleen wel dat de NGO´s die we in West Afrika zoveel zagen, hier compleet afwezig zijn.

Wat verder overal aanwezig is, zijn mobiele telefoons. En de mogelijkheid om in de meest afgelegen dorpen opwaardeerkaarten te kopen. Hele dorpen zijn hier en daar in de kleuren van de logo´s van de providers geschilderd. Heel apart.

We zijn door 3 van de grootste Afrikaanse olie landen gereisd (Nigeria, Gabon en Angola). Vaak is er een aantal staatsbenzine pompen waar je voor weinig (0,25 euro per liter) kunt tanken. Maar hele gezinnen gaan dan met tig gele jerrycans naar zo´n pomp toe, kopen de dagvoorraad leeg en gaan dit langs de kant van de weg voor wat meer weer doorverkopen. Een mooie economie op zich.

En als laatste opvallende punt is ons eet- en drinkgedrag de afgelopen maanden veranderd. Lekker eten is iets met vese groenten in plaats van blikvoer. En verse groenten is meestal tomaat, ui, knoflook en in het beste geval een groene paprika. Overal is wel stokbrood te koop. Wij beleggen dit meestal met een tomaat en een likje mayonaise, alhoewel het ook al vaak genoeg is voorgekomen dat het alleen mayonaise is. Verder drinken we liters water. Een enkele keer hebben we een wijntje of een biertje. En koud bier is al helemaal een zeldzaamheid.

Inmiddels zijn we allebei aan onze kleding te voelen al behoorlijk wat afgevallen, maar we zijn super gezond en voelen ons goed. Inmiddels zijn we zonder problemen een half jaar onderweg en gaan we lekker door met genieten in Zuidelijk Afrika.